ଚାମ୍ପିଅନ୍ସ ଟ୍ରଫି ୨୦୨୫ ର ଅନ୍ତିମ ମ୍ୟାଚ୍ ଭାରତ ଏବଂ ନ୍ୟୁଜିଲ୍ୟାଣ୍ଡ ମଧ୍ୟରେ ଖେଳାଯାଇଥିଲା। ଭାରତ ଏହି ଟାଇଟଲ ମ୍ୟାଚକୁ ୪ ୱିକେଟରେ ଜିତିଛି। ଏହା ସହ ଭାରତ ତୃତୀୟ ଥର ପାଇଁ ଚାମ୍ପିୟନ ଟ୍ରଫି ଜିତିବାରେ ସଫଳ ହୋଇଛି।  ବିଜୟର ଶ୍ରେୟ କୌଣସି ଜଣେ ଖେଳାଳିଙ୍କୁ ଦିଆଯାଇପାରିବ ନାହିଁ। କ୍ରିକେଟ୍ ପ୍ରେମୀମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ଯେ ରୋହିତ ଶର୍ମା ଚମତ୍କାର ଅଧିନାୟକତ୍ୱ କରିଥିଲେ। ଯେଉଁଥିପାଇଁ ଭାରତ ସଫଳତା ପାଇଲା। ଶ୍ରେୟସ୍ ଆୟରଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଶ୍ରେୟ ଦିଆଯାଉଛି। ସେ ମଧ୍ୟମ କ୍ରମରେ କ୍ରମାଗତ ଭାବରେ ରନ୍ ସ୍କୋର କରିଥିଲେ। କିନ୍ତୁ, ଏହି ଦୁଇ ଖେଳାଳିଙ୍କ ବ୍ୟତୀତ ଜଣେ ଲୁକ୍କାୟିତ ତାରକାଙ୍କୁ ଅନ୍ତିମ ବିଜୟର ହିରୋ ଭାବରେ ବିବେଚନା କରାଯାଉଛି। 

ଟିମ୍ ଇଣ୍ଡିଆର ସବୁଠାରୁ ଅଭିଜ୍ଞ ବ୍ୟାଟ୍ସମ୍ୟାନ୍ମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ରୋହିତ ଶର୍ମା ଅନ୍ୟତମ। ଚାମ୍ପିଅନ୍ସ ଟ୍ରଫି ଜିତିବା ପାଇଁ ସେ ସବୁକିଛି ଚେଷ୍ଟା କରିଥିଲେ। ଯଦିଓ ସେ ପୁରା ଟୁର୍ନାମେଣ୍ଟରେ ରନ୍ ସ୍କୋର କରିପାରିନଥିଲେ। କିନ୍ତୁ, ଫାଇନାଲ୍ ମ୍ୟାଚ୍ ରେ ସେ ୭୬ ରନର ଇନିଂସ ଖେଳିଥିଲେ। ଅନ୍ୟପକ୍ଷରେ ଶ୍ରେୟାସ ଆୟର ଟୁର୍ଣ୍ଣାମେଣ୍ଟରେ ସର୍ବାଧିକ ରନ୍ ସ୍କୋର କରିଥିବା ଦ୍ୱିତୀୟ ଖେଳାଳି ସାବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇଥିଲେ। ସେ ୫ ମ୍ୟାଚରେ ୪୮ ଆଭରେଜ ସହିତ ଟୁର୍ଣ୍ଣାମେଣ୍ଟରେ ୨୪୩ ରନ୍ ସ୍କୋର କରିଛନ୍ତି। କିନ୍ତୁ, ଫାଇନାଲ ମ୍ୟାଚରେ ଭାରତର ବୋଲିଂ ବ୍ୟାଟିଂ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ପ୍ରଶଂସନୀୟ ରହିଥିଲା।

କାରଣ, ନ୍ୟୁଜିଲ୍ୟାଣ୍ଡକୁ ପ୍ରଥମରୁ ଏକ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଆରମ୍ଭ ମିଳିଥିଲା। ​​ରଚିନ୍ ରବିନ୍ଦ୍ର ଏବଂ ୱିଲ୍ ୟଙ୍ଗ୍ ଏକ ଦ୍ରୁତ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ। ଯାହା ପରେ ଅଧିନାୟକ ରୋହିତ ଶର୍ମାଙ୍କ ମୁହଁରେ ଚିନ୍ତା ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବରେ ଦେଖିବାକୁ ମିଳିଥିଲା। ଲାଗୁଥିଲା ଯେପରି ସ୍କୋର ୩୦୦ ଅତିକ୍ରମ କରିପାରେ। କିନ୍ତୁ, କୁଲଦୀପ ଯାଦବ ଏହି ମ୍ୟାଚର ଆଭିମୁଖ୍ୟ ବଦଳାଇ ଦେଇଥିଲେ। ଦ୍ରୁତ ଗତିରେ ରନ୍ ସ୍କୋର କରୁଥିବା ରାଚିନଙ୍କୁ ଆଉଟ କରି ସେ ଭାରତକୁ ବ୍ରେକଥ୍ରୁ ଦେଇଥିଲେ। ଏହା ପରେ ଗତ ମ୍ୟାଚରେ ଶତକ ହାସଲ କରିଥିବା କେନ୍ ୱିଲିୟମସନଙ୍କୁ କୂଳଦୀପ ୧୧ ରନ୍ ସ୍କୋରରେ ପାଭିଲିୟନକୁ ପଠାଇ ଦେଇଥିଲେ, ନଚେତ୍ ସେ ଭାରତ ପାଇଁ ସାଂଘାତିକ ପ୍ରମାଣିତ ହୋଇ ପାରିଥାନ୍ତେ। 

କୁହାଯାଏ ଯେ ବଡ଼ ମ୍ୟାଚ୍‌ରେ ବଡ଼ ଖେଳାଳିମାନେ ନିଜ ଛାପ ଛାଡିଥା’ନ୍ତି। କୁଲଦୀପ ଯାଦବ ମଧ୍ୟ କିଛି ସେହିପରି କରିଥିଲେ। ଫାଇନାଲ୍ ମ୍ୟାଚରେ କୁଲଦୀପ ତାଙ୍କ ସ୍ପିନ୍ ସହିତ ପ୍ରଭାବଶାଳୀ ପ୍ରମାଣିତ ହୋଇଥିଲେ। ସେ ଫାଇନାଲ ମ୍ୟାଚରେ ଚମତ୍କାର ସ୍ତରର ବୋଲିଂ କରି କିୱି ଦଳର ବ୍ୟାଟ୍ସମ୍ୟାନ ମାନଙ୍କୁ ଆଉଟ କରିଥିଲେ। ଯଦି ସେ ରଚିନ୍ ଏବଂ ୱିଲିୟମ୍ସନଙ୍କୁ ଆଉଟ କରିନଥାନ୍ତେ, ତେବେ ମ୍ୟାଚର ଫଳାଫଳ ଭିନ୍ନ ହୋଇ ପାରିଥାନ୍ତା। କୁଲଦୀପ ମଧ୍ୟ ରନ୍ ଗତିକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରିଥିଲେ। ସେ ୧୦ ଓଭରରେ ମାତ୍ର ୪ ରନର ଇକୋନୋମି ସହିତ ୪୦ ରନ୍ ଦେଇଥିଲେ ଏବଂ ୨ ୱିକେଟ୍ ନେବାରେ ମଧ୍ୟ ସଫଳ ହୋଇଥିଲେ।